شناسایی شاخص‌های منش مربیگری مدیران مدارس مقاطع ابتدایی

امجدی حور, جواد; مصلح گرمی, مهدی; سلطانی, الهه; زاهد بابلان, عادل

doi:10.22034/jei.2022.321352.2214

شناسایی شاخص‌های منش مربیگری مدیران مدارس مقاطع ابتدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

² دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

³ کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

⁴ استاد گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران

10.22034/jei.2022.321352.2214

چکیده

مدیر به‌منزلۀ مربی به کارکنان کمک می‌کند باور کنند که می‌توانند رفتارها و فعالیت‌های به‌مراتب اثربخش‌تر، کاراتر و نوآورانه‌تری در قیاس با قبل داشته باشند. به‌علاوه، داشتن منش خوب نیز فرایند موفقیت را در مربیگری تسهیل می‌کند. بر همین اساس، در این پژوهش به شناسایی شاخص‌های منش مربیگری مدیران مدارس مقطع ابتدایی پرداخته می‌شود تا برای استفاده‌کنندگان از نتایج پژوهش و علاقه‌مندان به مربیگری در محیط مدرسه مفید واقع شود. رویکرد این پژوهشْ کیفی و از نوع تحلیل محتواست. مشارکت‌کنندگان این پژوهش به‌صورت هدفمند و از میان ۱۵ نفر از استادان دانشگاه و مدیران مدرسه انتخاب شده‌اند. ابزارِ پژوهش مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته است و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز ازطریق فن مضمون بررسی شده است. برای تأیید روایی پژوهش از روش مثلث‌سازی و برای تأیید پایایی از روش هولستی استفاده شده است. نتایج پژوهش به شناسایی هشت مقولۀ اصلی شامل تعالی و برتری، پاسخ‌گویی، مشارکت‌طلبی، انسانیت، تواضع، خدمتگزاری، عدالت‌محوری و صداقت و 30 مقولۀ فرعی منجر شد. ازآنجاکه مدارس مرکز فرهنگ‌سازی کشورند و تأثیر بسزایی در این زمینه دارند استفاده از نتایج این پژوهش می‌تواند الگویی مفید برای معلمان و مدیران مدارس باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying the indicators of primary school principals' coaching character

نویسندگان [English]

Javād Amjadihour ¹
Mahdi Moslehgermi ²
Elāhe Soltāni ³
Ādel Zāhed-Bābelān ⁴

¹ , PhD Candidate in Educational Management, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran

² PhD Candidate in Educational Management, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran

³ MA in Educational Management, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran

⁴ Professor, Department of Educational Sciences and Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran

چکیده [English]

As a coach, the principal helps the staff to believe that they can have behaviors and activities that are more effective, efficient and innovative than before. To be successful in coaching, having a good character could facilitate the coaching process. In this research, the indicators of coaching character of primary school principals are identified in order to be useful for users of the results of this research and those interested in coaching in the school environment. It was a qualitative research of the content analysis type. The participants of this study were 15 teachers and school principals who were selected purposefully. The research instrument was a semi-structured interview and the data were analyzed using a thematic technique. Triangulation method was used to confirm the validity of the research and Holstein method was used to confirm the reliability. The results led to the identification of 8 main categories including the excellence and superiority, accountability, participation, humanity, humility, service, justice and honesty and 30 sub-categories. Since schools are considered as the cultural center of the country and play an effective role in this regard, so using the results of this study could be useful as a model for teachers and school principals.

کلیدواژه‌ها [English]

Pattern
Coaching
Character
Principals
School

مراجع

احمدزاده، سلیمان.، صیادی، سعید و سلاجقه، سنجر. (1396). بررسی رابطۀ بین رفتار مدیر به‌عنوان مربی با تمایل بر ترک خدمت کارکنان: با تبیین نقش میانجی نگرش‌های شغلی. مطالعات رفتار سازمانی، 6(1)، 57-80.
برجیان، شیدا.، غلام‌زاده، داریوش و حق‌شناس کاشانی، فریده. (1399). طراحی الگوی منش مربیگری برای مدیران صنعت گاز ایران. فصلنامۀ مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت، 12(46)، 107- 125.
بشارت، رضا و عالیه، احمد. (1399). ارتباط بین مربیگری مدیریتی و کج‌رفتاری در محل کار: نقش میانجی پیشرفت شغلی. مجلۀ ایرانی مطالعات مدیریت، 3(13)، 494-467.
حسینی امیری، سید محمود و رضازاده، آمنه. (1397،‌ 14 اردیبهشت). بررسی تأثیر مربیگری مدیران ارشد بر عملکرد رفتاری و نتایج عملکرد بانک با تأکید بر نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان (مورد‌مطالعه: کارکنان بانک آیندۀ استان مازندران) [مقاله ارائه شده در کنفرانس]. پنجمین همایش ملی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران. https://civilica.com/doc/787788 .
ضربی، سودا.، امیرکبیری، علی‌رضا و ربیعی مندجین، محمد رضا. (1400). علی‌رضا و ربیعی مندجین، محمدرضا (۱۴۰۰). طراحی و تبیین مدل عدالت سازمانی با رویکرد ارزش‌های اسلامی در سازمان آموزش‌و‌پرورش ‌ایران. مسائل کاربردی تعلیم‌و‌تربیت اسلامی، ۶(۲) 31-54.
قربانخانی، مهدی و صالحی، کیوان. (1399). رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی موانع خلق دانش در علوم انسانی بر پایۀ ادراک و تجربۀ زیستۀ نخبگان و فرهیختگان دانشگاهی. فصلنامۀ علمی- پژوهشی راهبرد فرهنگ، 13(52)، 75- 110.
نصرتی، طاهره.، غلام‌زاده، داریوش و مومنی، ماندان. (1400). ارائۀ الگوی شایستگی مربیگری مدیران. پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی، 13(2)، 107-140.
وظیفه دوست، حسین و رادمردقدیری، غلامحسین. (1396، 15 مرداد). طراحی و تبیین مدل مفهومی مربیگری مدیریت و اعتماد سازمانی در بستر فرهنگ سازمانی [مقاله ارائه شده در کنفرانس]. کنفرانس ملی فرهنگ سازمانی، تهران.
https://civilica.com/doc/668333.

Baker, A. (2009). Talent Management. Training Journal, 26(8), 24-25.
Baron, L., & Morin, L. (2009). The coach-coachee relationship in executive coaching: A field study. Human Resource Development Quarterly, 20(1), 85-106.
Boysen-Rotelli, S. (2018). An Introduction to Professional and Executive Coaching. IAP.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative ‎Research in Psychology, 3(2), 77-101.‎
Bright, D. S., Cameron, K. S., & Caza, A. (2006). The amplifying and buffering effects of virtuousness in downsized organizations. Journal of Business Ethics, 64(3), 249-269.
CIPD. (2015). Annual survey report 2015 learning and development. Chartered Institute of Personnel and Development. https://www.cipd.co.uk/Images/learning-development_2015_tcm18-11298.pdf
DiGirolamo, J. A., & Tkach, J. T., (2019). An exploration of managers and leaders using coaching skills. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 71(3), 195–218.
Ellinger, A. D., Ellinger, A. E., Bachrach, D. G., Wang, Y. L., & Elmada_g Bas¸, A. B. (2011). Organizational investments in social capital, managerial coaching, and employee work-related performance. Management Learning, 42(1), 67–85.
de Haan, E., Duckworth, A. Birch, D. & Jones, C. (2013). Executive coaching outcome research: The contribution of common factors such as relationship, personality match, and self-efficacy. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 65(1), 40-57.
Hackett, R. D., & Wang, G. (2012). Virtues and leadership: An integrating conceptual framework founded in Aristotelian and Confucian perspectives on virtues. Management Decision, 50(5), 86-99.
Hall, D. T., Otazo, K. L., & Hollenbeck, G. P. (1999). Behind closed doors: What really happens in executive coaching. Organizational dynamics, 27(3), 39-53.
Hannah, S. T., & Avolio, B. J. (2015). Moral potency: Building the capacity for character-based leadership. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 62(4), 291-305.
International Coach Federation. (2012). Coaching. http://www.coachfederation.org
Kampa-Kokesch, S. & Anderson, M. Z. (2001). Executive coaching: A comprehensive review of the literature. Consulting Psychology Journal: Practice & Research, 53(4), 205–228.
Kiel, F. (2015). Return on Character. Harvard Business Review Press.
Ladyshewsky, R. K. (2010). The manager as coach as a driver of organizational development. Leadership & Organization- Development Journal, 31(4), 291- 292.
MacIntyre, A. (2007). After virtue (3rd Ed). University of Notre Dame Press.
Matsuo, M. (2018). How does managerial coaching affect individual learning? The mediating roles of team and individual reflexivity. Personnel Review, 47(1), 118–132.
Mujtaba, B. (2007). Coaching and performance management: Developing and inspiring. ILEAD Academy, LLC.
Parsloe, E. (1999). The manager as coach and mentor. CIPD Publishing.
Peterson, C. & Seligman, M. E. (2004). Character strengths and virtues. Oxford University Press.
Peterson, D. B. (1996). Executive coaching at work: The art of one-on-one change. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 48(2), 78-86.
Quick, J. C., & Wright, T. A., (2011). Character-based leadership, context and consequences. Leadership Quarterly, 22, 984-88.
Sarros, J. C., Cooper, B. K., & Hartican, A. M. (2006). Leadership and character. Leadership & Organization Development Journal, 27(8), 682-699.
Seemann, P., Stofkova, Z., & Binasova, V. (2020). Developing coaching skills of managers in global context. In SHS Web of Conferences (Vol. 74, p. 01030). EDP Sciences.
Seijts, G., Gandz, J., Crossan, M., & Reno, M. (2015). Character matters: Character dimensions’ impact on leader performance and outcomes. Organizational Dynamics, 44(1), 65-74.
Sison, A. J. G. & Ferrero, I. (2015). How different is neo-Aristotelian virtue from positive organizational virtuousness?. Business Ethics: A European Review 24(S2), 78-98.
Smith, H. A. (2019). Manager as coach characteristics for dealing with team challenge. Journal of Work-Applied Management, 11(2), 165-173.
Tanskanen, J., Mäkelä, L., & Viitala, R. (2018). Linking managerial coaching and leader–member exchange on work engagement and performance. Journal of Happiness Studies, 6(10), 1–24.
De Braine, R., & Verrier, D. (2007). Leadership, character and its development: A qualitative exploration. SA Journal of Human Resource Management, 5(1), 1-10.
Wagstaff, C. R., Arthur, C. A., & Hardy, L. (2018). The development and initial validation of a measure of coaching behaviors in a sample of army recruits. Journal of Applied Sport Psychology, 30(3), 341–357.
Williamson, C. R. (2008). Foreign aid and human development: The impact of foreign aid to the health sector. Southern Economic Journal, 75(1), 188-207.
Woo, H. R. (2017). Exploratory study examining the joint impacts of mentoring and managerial coaching on organizational commitment. Sustainability, 9(2), 181-196.
Wright, T. A., & Huang, C. C. (2008). Character in organizational research: Past directions and future prospects. Journal of Organizational Behavior, 29(7), 981-987.
Zhao, H., & Liu, W. (2020). Managerial coaching and subordinates' workplace well-being: A moderated mediation study. Human Resource Management Journal, 30(2), 293-311.